از امام صادق(ع) نقل شده که ایشان فرمودند:
«روزی رسول خدا(ص) در بین جمعی از اصحاب خود، دو بار فرمودند: خدایا دیدار برادرانم را نصیبم کن.
اصحابی که گِرد حضرت بودند، گفتند: ای رسول خدا! آیا ما برادران شما نیستیم؟!
حضرت فرمودند: خیر، شما یاران من هستید؛ و برادران من قومی هستند که در آخرالزمان به من ایمان می آورند، در حالی که مرا ندیده‌اند.
خدا اسامی آنها و پدران آنها را قبل از آن که آنها را از صلب پدرانشان و رحم مادرانشان خارج نماید، به من آموخته است.
آنها کسانی هستند که پایداری‌شان بر دین خود، از راه رونده بر خار مغیلان و از نگه دارنده‌ی آتش سوزان در دست بیشتر است.
آنها در ظلمات، چراغ‌های هدایت‌اند و خداوند آنها را از هر فتنه‌ای در زمین پر از ظلمت، نجات می‌دهد.». ([1])
عصر غیبت، عصر آزمایش
این گونه است که عصر غیبت، عصر امتحان و آزمایش است. عصری است که در آن گوهرهای پنهان با انواع امتحانات الهی آشکار می‌شوند.
عبدالرحمان بن سیابه از امام صادق(ع) نقل کرد که ایشان فرمودند:
«چگونه خواهد بود حالتان، وقتی که بی امامِ هادی و راهنما شوید؟ بعضی از بعضی دیگر تبری می‌جویند، در آن زمان است که از یکدیگر جدا شده، پالایش و غربال می‌شوید، و در آن هنگام تمیزون (متمایز) می‌شوید».
و این، مرحله‌ی نخست است که اشاره دارد به مرحله‌ی جدا شدن خبیث از طیب.
و مرحله ی دوم، «تمحصون» (پالایش می‌شوید)؛ مانند پالایش سنگ معدن، مثل طلایی که ذوب می‌کنند و سپس به آن موادی می‌افزایند تا ناخالصی‌هایش جدا شود
و مرحله سوم، «تغربلون» (غربال می‌شوید)؛ مانند غربال کردن گندم، برای جدا کردن گندم‌های تلخ و ضعیف که از غربال به پایین می‌افتند.
در روایتی از شیخ طوسی است، که وقتی امام(ع) به این جا رسیدند، آن را سه بار تکرار فرمودند: «لایکون فرجُنا حتّی تُغَربَلوا، ثم تغربلوا، ثم تغربلوا [یقولها ثلاثاًَ]، حتی یَذْهَبَ الله تعالی ألکَدِر و یَبْقی اَلصَّفْو؛
فرج ما نخواهد رسید؛ مگر آن که غربال شوید و غربال شوید و غربال شوید، تا جایی که خداوند متعال، آلودگان را از پاکان جدا نماید».
غربال مؤمنان در نزدیکی زمان ظهور، سه بار اتفاق خواهد افتاد.([2])
و مرحله غربال، سخت‌ترین این مراحل است.
این همان راه و مسیری است که رسول خدا(ص) در امت خود انتظار آن را دارد. و این همان تکامل است که خدای متعال با قوانین و سنت های خود در آزمایش امت‌ها، انبیا و امامان قرار داده است، تا درخت بشریت در سایه‌ی دولت عدل الهی به ثمر بنشیند. این از اسرار غیبت است که خدای متعال برای خاتم امامان، از عترت پیامبر(ص) تقدیر نموده است.
این همان (امام) غایبی است که خداوند، او را مظهر غیب و شهادت خود قرار داده است. او در غیبت خود، مظهر غیب الغیوب است و وقتی که ظهور نماید، خداوند او را مظهر شهادت (احقاق کننده‌ی هر حقی و باطل کننده‌ی هر باطلی) قرار می‌دهد. این چه قدرتی است که خداوند به او عطا می‌کند، و به وسیله‌ی او هر حقی را احقاق می‌کند، و هر باطلی را باطل می‌نماید.([3])
--------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت:
[1]. ابی جعفر محمدبن الحسن الصفّار القّمّی، بصائر الدرجات فی فضایل آل محمد(ص)، ص 104.
[2]. إبن بابویه قمی، الإمامة والتبصرة من الحیرة، ص130 و شیخ طوسی، الغیبة، 9 و ابی العبّاس عبدالله بن جعفر الحمیری القّمّی قرب الإسناد، ص 369 و شیخ کلینی، الکافی، ج1، ص370 و ج 8 ، ص 67 و بحارالأنوار، ج 52 ، ص 113.
[3]. روزنامه جمهوری اسلامی، 30/6/1385.
