علائم ظهور در کلام پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله

رهبران و بزرگان دین، برای جلوگیری از انحراف‌ها و کج روی‌ها، باید منجی و مصلحِ آخر الزمان را با تمام شاخصه‌ها و خصال معرفی نمایند و برای ظهور او نشانه‌ها و علایمی را بیان کنند تا مردم در تحیر و تردید نمانند.

ظهور منجی بشر در دوران آخر الزمان، باوری است قطعی و همگانی. ادیان و شرایع توحیدی و غیر توحیدی و نیز بعضی از مکاتب بشری، نوید چنین روزی را به پیروان خویش داده‌اند. در این میان، اسلام با مبانی قوی نظری و عملی، موضوع ظهور را به صورت صحیح تبیین کرده و با راهکارهای مناسب و درخور، واژه انتظار و منتظرِ مصلح را در میان جوامع اسلامی تبیین کرده است.

از آن جمله حضرت رسول اکرم صلی الله علیه در روایاتی چند به برخی از علائم ظهور اشاره می‌دارند که در ادامه تعدادی از آنها را ذکر می‌نماییم.

پلیدی باطن
سکونی از امام جعفر صادق (علیه السلام) نقل می‌کند که رسول خدا صلی الله علیه فرمود بر امت من زمانی بیاید که باطن آنها پلید و ظاهرشان به جهت طمع در دنیا آراسته باشد و خداوند را در نظر ندارند عمل آنها ریا است و از او نمی‌ترسند. خداوند نیز همه آنان را عقوبت خواهد کرد و هر چه دعا کنند حتی غریق مستجاب نخواهد شد.

1 - دل‌ها مملو از خبائث و صفات رذیله می‌شود.
2 - مردم تظاهر به خوبی‌ها می‌کنند در حالی که دلشان از خوبی‌ها خالی است
3 - هدف از این تظاهرات فرورفتن در کثافات اخلاقی دنیا و تعینات آن است
4 - کارهای آنها اکر چه به صورت عبادت است اما برای غیر خدا انجام می‌شود (ریا)
5 - توجهی به عالم آخرت نخواهند داشت و از خداوند نمی‌ترسند.
6 - به جهت این صفات خداوند آنها را عقاب می‌کند به بلاهای اجتماعی از قبیل جنگ گرفتار ظلم شدن گرانی سلب برکت و...
7 - در این موقع هر چه دعا کنند حتی دعای غریق هم مستجاب نخواهد شد.


فقط نامی از اسلام و قرآن باقی می‌ماند
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی در مورد نشانه‌های ظهور مهدی روحی له الفداء می‌فرمایند:
بزودی زمانی بر امت من فرارسد که از قرآن جز رسم و از اسلام جز اسم باقی نماند آنان به نام مسلمانان خوانده می‌شوند در حالی که دورترین مردم از اسلام‌اند مساجد آنان آباد و از هدایت خراب (خالی) است فقهای آن زمان بدترین فقها در زیر آسمان‌اند فتنه از ایشان آغاز می‌شود و به آنان باز می‌گردد.(بحار الانوار ج 52 / ص 190)
‌

ایمان به دجال
از امام صادق (علیه السلام) منقول است که رسول خدا (ص) فرمودند:
هر که ما اهل بیت را دشمن دارد خداوند (عزوجل) او را یهودی برانگیزد.

سۆال شد: یا رسول الله! اگر چه شهادتین بگوید؟

فرمودند: بله. در نتیجه دو کلمه شهادت (اشهد ان لا الله و اشهد ان محمد رسول الله) فقط جان او محفوظ می‌ماند و یا از پرداخت جزیه معاف می‌شود. سپس ادامه دادند: هر کسی که ما اهل بیت را دشمن بدارد خداوند او را یهودی بر انگیزد.

پرسیدند: چگونه ای رسول خدا؟

فرمودند: اگر زمان دجال را دریابد به او ایمان آورد. (همان ماءخذ، ج 52 / ص 192).
در این روایت، پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه) پس از اشاره به وظیفه مردم در ارتباط با اهل بیت (علیهم السلام) و نیز زیان دشمنی با خاندان گرامی‌اش، به خروج دجال که از علائم ظهور حضرت بقیه الله روحی له الفدا است، اشاره فرموده‌اند. بنابراین، زیان دشمنی با اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین را می‌توان این گونه خلاصه کرد:

1 - محشور شدن در روز قیامت با یهودیان.
2 - حسرت و پشیمانی که در سایه قطع ارتباط با خاندان وحی دامنگیر انسان می شود.
3 - از دست دادن نعمتهای ابدی خداوند.
4 - مخلد بودن در آتش جهنم.
5 - محرومیت از مصاحبت با ذوات مقدسه معصومین سلام الله علیهم اجمعین.


ابتلاء به بلاهای گوناگون
رسول مکرم (صلی الله علیه) خبر از قیام مهدی روحی له الفدا می‌دهد و از آن حضرت به نام خاتمه دهنده به دین چنین می‌فرماید:
همچنانکه دین به وسیله من آغاز شد، توسط فرزندم مهدی (علیه السلام) خاتمه می‌یابد... در آخر الزمان امت من در سایه زمامداری ستمگر به بلاهایی مبتلا می‌شوند که مانند آن را نشنیده‌اند و به اندازه‌ای عرصه بر مردم تنگ می‌شود که پناهگاهی برای خود پیدا نمی‌کنند. در این هنگام خداوند مردی از عترت و اهل بیت من بر می‌انگیزد که جهان را پر از عدل و داد می‌کند چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد. از ویژگی‌های او این است که اهل زمین و ساکنان آسمان‌ها او را دوست می‌دارند و آسمان بارانهای خودش را می‌بارد و زمین برکاتش را در اختیار مردم قرار می‌دهد. (الامام المهدی عند اهل السنه، ج 2، مشارق الانوار، ص 29)

ظهور مردمانی با قلب‌های شیطانی
در آخر الزمان مردمانی بیایند که از نظر ظاهر، سیمای آدمیان را دارند، اما دل‌هایشان مانند قلبهای شیطانها است (پر از خود خواهی و تکبر و غرور و امثال اینها است). مانند گرگهای درنده دلشان خالی از رحمت و عطوفت انسانی باشد، قتل و خونریزی برای آنها یک امر بسیار ساده و بی اهمیت خواهد بود و از کارهای زشت دوری نمی‌کنند.

اگر از آنها متابعت کنی تو را از خود می‌رانند و اگر از آنان فاصله بگیری تو را مورد غیبت و عیبجوی قرار می‌دهند، اگر با تو سخن گویند دروغ می‌گویند و اگر آن مردم را امین خویش قرار دادی به تو خیانت می‌کنند.‌

بچه‌های آنها با ناز و نخوت زندگی می‌کنند و جوانانشان بی‌باک و از خود راضی‌اند چندان که مردم را از بی‌تربیتی خویش عاجز می‌کنند. پیروان آنها امر به خوبیها و نهی از بدیها نمی‌کنند. عزت جستن به وسیله آنها ذلت و خواری است، مطالبه موجودی آنها فقر و ناتوانی است.

شخص عاقل در میان آنها گمراه به شمار می‌آید و امر به معروف کننده مورد تهمت و افترا قرار می‌گیرد. افراد با ایمان و صاحبان تقوا در میان ایشان ضعیف خواهند بود، اما افراد فاسق در میان آنها با شخصیت حساب می‌شوند. کارهای خوب و سنتهای الهی در میان این جمعیت بدعت محسوب می‌شود و از طرفی بدعت در میان آنها سنت به حساب می‌آید.

در چنین زمانی که مردمش دارای چنین خصوصیات اخلاقی شده‌اند، خداوند اشرار و مردم بد را بر آنها مسلط می‌کند و دیگر دعاوی خوبان اجابت نخواهد شد. (نوائب الدهور، ج 1 / ص 150)

و با ظهور منجی عالم جهان رنگ و بویی دگر خواهد یافت همانگونه که رسول اکرم صلی الله علیه فرمودند:

...خداوند از فرزندان حسین امامانی قرار داده است که راه و روش و آیین مرا بر پا می‌دارند. نهمین آنان قائم خاندان من «مهدی» امتم می‌باشد. او شبیه‌ترین مردمان به من است در سیما و گفتار و کردار. پس از غیبتی طولانی و سرگردانی و سردرگمی مردم، ظاهر می‌شود، آنگاه آیین خدا را آشکار می‌سازد... پس زمین را از عدل و داد پر می‌کند پس از آن که از ستم و بیداد لبریز شده باشد. (کمال الدین 257:1)