سه دسته منتظر داریم:
1- کسی که از دور زیاد یاد امام می‌کند و انتظار دیدار او را میکشد تا علائم و آثاری از امامش ببیند که فرموده‌اند: افضل الاعمال انتظار الفرج (برترین کارها انتظار فرج است).
2- کسی که آثار و جای پا و جلوه‌ای از امام را دیده است که فرموده‌اند: فان ذلکم فرجکم (پس بدرستی که فرج امام زمان "عجل الله تعالی فرجه الشریف" فرج خود شماست، یعنی انتظار و دعا کردن برای خود شما فرج و گشایش می‌آورد.)
3- اگر انتظار کامل شود و محبت به حد کمال برسد طوری می‌شود که حضرت حجت را در ظاهر ببیند یا نبیند در یقین او اثر ندارد بلکه در همه وقت با قلب خود مشاهده می‌کند. مثل پیامبر اکرم"صلی الله علیه وآله وسلم" و اویس قرنی که به ظاهر یکدیگر را ندیدند اما هرگز از هم جدا نبودند. امام سجاد "علیه السلام" می‌فرمایند: ان اهل زمان غیبته افضل اهل کل زمان لان الله ءاتاهم من العقل والفهم والمعرفه حتی صارت الغیبه عندهم بمنزله المشاهده (منتظران واقعی در زمان غیبت برتر از مردم تمامی زمان‌ها هستند زیرا آن قدر از جانب خدا عقل و فهم و معرفت پیدا کرده‌اند که غیبت و مشاهده برای آنها فرق نمی‌کند.)
در داستان انتظار گمانم هر چه می‌کشیم از بی‌معرفتیمان نسبت به خودمان به سرای ابدی‌ای که در آن جاویدان خواهیم بود و به پروردگاری که ما را از سرشت خود آفرید و به رسولی که آیین بر حق را برایمان به یادگار نهاد تا به یمن قاب قوسین او ادنی‌اش، لیاقت درک دین اکملش را پذیرا گشتیم و سرانجام قصه‌ی غصه‌ی بی‌معرفتیمان به آن غایبی رسید که زمین و آسمان به یمن وجودش قوام گرفته است و خلقت دو جهان بخاطر جلوه‌ی حق اللهی او و اجداد اطهرش اذن وجود یافته است.
باید که این گوهر ناب و این وجود بی مثال را از ذات حق تمنا کنیم تمام اعمال مان بواسطه‌ی همین گوهر سنجیده می‌شود و به تراز آن نمره قبولی اعمالمان مهر و امضا می‌گردد.
معرفت یعنی عرفان آل یاسین و رسیدن به کمال الهی
وان روز پایان اضطراب زمین است...
اللهم عجل لولیک الفرج