سیمای مهدویت در کلام امام هادی (ع)

سیمای مهدویت در کلام امام هادی علیه السلام

علی بن مهزیار گوید: به امام هادی (علیه السلام) نامه‌ای نوشتم و در آن از فرج پرسیدم؟

در پاسخ حضرت نوشت:

هنگامی که صاحب شما از سرای ستمکاران غیبت کرد منتظر فرج باشید.

ابراهیم بن محمد بن فارس گوید: من و نوح و ایوب بن نوح در راه مکّه بودیم. در وادی زباله فرود آمدیم و با یکدیگر صحبت می‌کردیم. سخن از اوضاع زمانه و دوری امر امامت از ما بود. ایوب بن نوح گفت: من امسال نامه‌ای به امام هادی علیه السلام نوشتم و از این مساله پرسیدم. حضرت در جواب نوشت:

چون امام شما از میان شما برداشته شد (غایب شد) از زیر پاهای خود منتظر فرج باشید.

داوود بن قاسم جعفری گوید: از امام هادی (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود:

جانشین پس از من فرزندم حسن است و شما با جانشین پسرم چگونه خواهید بود؟

عرض کردم: فدایتان گردم چرا؟

فرمود: زیرا شما شخص او را نمی‌بینید و بردن نام او بر شما روا نباشد.

گفتم پس چگونه او را یاد کنیم؟ فرمود: بگویید حجت آل محمد (صلی الله علیه و آله) .

 علی بن عبدالغفار گوید: چون امام جواد (علیه السلام) درگذشت، شیعیان نامه‌ای به امام هادی (علیه السلام) نوشتند و از امر امامت سؤال کردند. حضرت در پاسخشان چنین نوشت:

آن امر تا من زنده هستم با من است و پس از من خدای تعالی جانشین مرا بیاورد و شما با جانشین پس از من چگونه خواهید بود؟

صقر بن ابو دلف گوید: از امام هادی (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود:

امام پس از من فرزندم حسن است و پس از حسن فرزندش قائم (عجل الله تعالی فرجه) کسی که زمین را از عدل و داد آکنده می‌کند همچنان که پر از ظلم و ستم شده باشد.

صقر بن ابودلف گوید: از امام هادی (علیه السلام) درباره روایت: «با ایّام دشمنی نکنید که با شما دشمنی خواهند کرد» پرسیدم. فرمود:

مقصود از ایّام ما هستیم و به واسطه ماست که آسمان و زمین بر پاست. شنبه نام رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و یک شنبه نام امیر مؤمنان (علیه السلام) و دوشنبه نام امام حسن و امام حسین و سه شنبه نام امام سجاد ، امام باقر و امام صادق، چهار شنبه نام امام کاظم، امام رضا، امام جواد و من، پنج شنبه نام فرزندم حسن و جمعه نام فرزند فرزندم(علیهم السلام) است که حق‌خواهان گرد او آیند و او کسی است که زمین را پر از عدل و داد نماید همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد. این معنای ایّام است. در دنیا با آنها دشمنی نکنید که آنها در آخرت با شما دشمن خواهند بود. سپس فرمود: وداع کن و برو که بر تو ایمن نیستم.

منبع:کمال الدین و تمام النعمه، ج2 باب 37.