ملا محمدتقی مجلسی اصفهانی مشهور به مجلسی اول، پدر بزرگوار علامه محمدباقر مجلسی و از دانشمندان بزرگ شیعه عصر صفوی است. وی در سال 1003 یا 1004 ه . ق در اصفهان دیده به جهان گشود و در سال 1070 ه . ق در همان‌جا از دار فانی رخت بربست.
او بزرگ مردی بود که با همت بلند و نوشته‌های گران‌قدر خویش توانست به مذهب تشیع، رونقی ویژه بخشد.
عنایت امام زمان(عج) به حاج آقا هرندی
جناب مستطاب، سرور گرامی، آقای سید هرندی، که از طلاب و بزرگ‌زادگان اصفهان هستند. ابوی معظم ایشان جناب فقید، سید مغفور له آقا سیدرضا هرندی، عالم فاضل و واعظ خبیر، که به تازگی وفات نمودند، از علمای بزرگ و خطبای جلیل اصفهان بودند.
ایشان از قول پدر معظمش نقل نمود که فرمودند:
در جنگ اشعار علّامه جلیل مرحوم آقامیرزا محمدتقی فقیه احمدآبادی، رؤیای ذیل به خط و امضای علّامه ثقه جلیل و عالم زاهد بی‌بدیل مرحوم آقامیرزا محمدباقر فقیه‌ایمانی امام جماعت مسجد امامزاده اساعیل دیده شد که عیناً نقل می‌شود:
بسم الله الرحمن الرحیم
علامه بحرالعلوم از علمایی است که مکرراً خدمت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف مشرف شده در یکی از تشرف‌ها مرحوم علامه به قصد تشرف به سامرا به تنهایی مسافرت کرده بود.
در بین راه راجع به این مسأله که «گریه بر امام حسین علیه السلام باعث آمرزش گناهان است» فکر میکرد در این هنگام متوجه شد که شخص عربی، سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد و پرسید: جناب سید درباره چه چیزی فکر میکنی؟ اگر مسأله علمی است آن را مطرح کنید شاید من هم اهل باشم
به تحقیق یکی از بزرگترین نعمت‌هایی که خداوند متعال به هر انسانی عنایت کرده است، نعمت یادگیری یک زبان خاص و صحبت کردن توسط آن است. خداوند متعال یکی از آیات و نشانه‌های خود در عالم هستی را همین اختلاف زبان‌های انسان‌ها با یکدیگر بیان می‌کند و می‌فرماید:
چهار دلیلی که امام زمان برای غیبتش به علی‌بن مهزیار گفت
علی ابن مهزیار 19 بار به شوق دیدار امام زمان (عج) پیاده به حج رفت. برای بار بیستم اجازه دیدار یافت. علی بن مهزیار نقل می‌کند با دلی شکسته دیدار روی حضرت را از خدا خواستم.
ناگهان جوانی دست روی شانه‌ام گذاشت و گفت چه می‌خواهی؛ علی بن مهزیار گفت: به دنبال امام محجوبم(غائب از نظر) هستم. جوان ناراحت شد و گفت: علی بن مهزیار، نگو امام محجوب؛ امام بین شماست و این عمل سوء شماست که بین امام و شما فاصله انداخته است.
