ای کاش میشد امشب ای قرآن ناطق!
دست شما را جای قرآن سر بگیرم

ای طبیب ما…
حال معنوی امسالم بدتر از پارسال است…
از بدی‌های خودم خسته‌ام...
راستش امشب روی بک یا الله گفتن را ندارم.
ای که از مادر دل‌سوزتری، می‌خواهم مادرانه
مرا بپذیری تا پشت تو پنهان شوم و یواشکی
دستم را به سوی خدایت دراز کنم و آرام بگویم
بالحجه...
بالحجه....
بالحجه...

کلامی تکان دهنده از مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی

یک ملاک برای ارزیابی منتظر بودنمان در بیان آقا مجتبی تهرانی

اگر انسان کامل بخواهد به شکل مکتوب در آید صورتش می‌شود قرآن کریم، همانگونه که امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام قرآن ناطق بودند،
حال اگر این قرآن قرائتش و تفکر در آیاتش قلوب ما را متحول نمی‌کند، شک نکنید که زیارت انسان کامل، حضرت حجت هم قلوب ما را متحول نخواهد کرد!